در پساپرده افکارم

[منزل راه نشین] ای صبا نکهتی از خاک ره یار بیار ...

در پساپرده افکارم

[منزل راه نشین] ای صبا نکهتی از خاک ره یار بیار ...

در پساپرده افکارم

زندگی
فهم نفهمیدن هاست ...

پیام های کوتاه
من از تو مینویسم و این کیمیا کم است...

آخرین روزهای هزاروچهارصدویک

يكشنبه, ۲۱ اسفند ۱۴۰۱، ۰۳:۲۳ ق.ظ

خدای خوبم چه میتوانم بگویم جز اینکه ممنون! جز اینکه برای شکرگزاری بخاطر سال خوبی که گذشت، بخاطر شروع زندگی مشترک قشنگمان، بخاطر داشتن چنین همسر مهربانی، بخاطر برکتی که به روزی روزهایمان میبخشی، بخاطر همه و همه که از شمارشم خارج است، سراپا سجده شوم و به پایت بیفتم و در خیال دنیایی خودم بر پایت بوسه بزنم تا کمی بی قراری از ناتوانی ام در شکرگزاریت را خالی کرده باشم...

منشأ تمام خیرها و خوبی‌ها، دوستت دارم... هرگز مرا به حال خودم رها نکن! +

  • نویسنده: راه نشین

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">