خدای خوبم چه میتوانم بگویم جز اینکه ممنون! جز اینکه برای شکرگزاری بخاطر سال خوبی که گذشت، بخاطر شروع زندگی مشترک قشنگمان، بخاطر داشتن چنین همسر مهربانی، بخاطر برکتی که به روزی روزهایمان میبخشی، بخاطر همه و همه که از شمارشم خارج است، سراپا سجده شوم و به پایت بیفتم و در خیال دنیایی خودم بر پایت بوسه بزنم تا کمی بی قراری از ناتوانی ام در شکرگزاریت را خالی کرده باشم...
منشأ تمام خیرها و خوبیها، دوستت دارم... هرگز مرا به حال خودم رها نکن! +
- ۰ نظر
- ۲۱ اسفند ۰۱ ، ۰۳:۲۳