میدانی عزیزم؟ حالا که اینجا بخشی از زبان من برای هم صحبتی ما باهم شده، میخواهم برایت بگویم که ما همیشه حرفهای نگفتنی و بی صدایی با هم خواهیم داشت! یعنی هر زوجی میتواند هزاران هزار حرف ناگفته ی بی صدا داشته باشد که جز در غالب نوشته های نامه گون، نمی گنجد. فضای نامه ها، متفاوت و خیال انگیز تر از دنیای واقعی ست. آدم ها توی نامه ها کمی بیشتر به رویاهایشان نزدیک و کمی ببشتر از واقعیت های زمخت دورند. دنیای نامه ها گاهی خیلی گویا تر است. خیلی پُر حس تر و ناب تر...
خواستم بگویم اینجا را مثل من، مأمنی بدان برای نامه های بی صدایت به من و برایم از هرچه گفتنش در محاوره و کلام و هم صحبتی نمیگنجد، بنویس و رها باش...
دنیای نامه ها، مثل دنیای رویا و خیال، خیلی زیباست.
