و چهار سال گذشت...
خوبِ من. میدانی من هر روز و هر روز بخاطر داشتن خوبی چون تو، چطور از ته دلم خدا را شکر میکنم؟
اینکه هر سال از سال قبل بیشتر دوستت دارم و بیشتر به ابعاد پنهانِ زیبای وجودت پی میبرم نعمت بزرگ خداست بر ما...
میدانم که این روزها دلمان به کوچک ترین حد ممکن رسیده، و قلبمان سراسر دلهره و ناآرامی ست بخاطرِ مشکلی که میدانی!
اما به یاد حرف قشنگت، با تمام ناآرامی ها و دلهره ها، دلم خوش است که یادم آوردی، ما اگر در این نقطه از زندگی درگیر این مسئله ایم اما باید شاکر باشیم که هنوز این چنین عاشقیم...
آنکه قلب های ما را هر روز بیشتر از دیروز به هم محکم میکند، خداست... و باید یادمان نرود که این خدایی که این شرایط را برایمان خواسته، همان خدایی ست که عشق بین ما را هر روز بیشتر از دیروز محکم میکند.
*خدایا شاکریم و شادیم و چشم انتظار... نعمتت را بر ما تمام کن🙏
چهارمین سالگردِ ازدواجمان مبارکمان باشد خوبِ من♡
