در پساپرده افکارم

همیشه؛ در پس هر شکست و بن بستی، ناگزیر از پناه آوردن به آینده بودم.

پناه به امید. پناه به صبر. پناه به انتظار.

آدمها همیشه، برای باقی زندگی، و انگیزه داشتن برای ادامه ی آن، ناچارِ تکیه به انتظار اند. انتظار آینده را کشیدن!  آینده ای که در موردش چیزی نمی دانند ...

.

^{برچسب: یامُجیر المستجیرین ویا امان الخائفین}